Η Σούδα πλέον δεν θα είναι μόνο η βάση των Αμερικανών όπου απ’ εκεί μπορούν να εξυπηρετήσουν τα πλοία τα οποία λαμβάνουν αποστολές στην ανατολική Μεσόγειο.
Η Σούδα και για το Πολεμικό Ναυτικό είναι το κέντρο βάρους εκεί που τα επόμενα χρόνια θα πέσει μεγάλο βάρος των επιχειρησιακών αναγκών για τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος μιλώντας στην επιτροπή της Βουλής έθεσε ιδιαίτερα ρεαλιστικά το ζήτημα της αναβάθμισης του «Ν.Κ», δηλαδή του Ναυστάθμου Κρήτης. Ο υπουργός έδειξε σε όλους πως ότι γίνει, απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα και σαφώς τους απαραίτητους πόρους, ώστε στην Κρήτη να χτυπήσει η καρδιά όχι λίγων πολεμικών πλοίων αλλά ενός σεβαστού αριθμού μονάδων επιφανείας και υποβρυχίων που θα παίζουν καταλυτικό ρόλο στην ανατολική Μεσόγειο.
- Σύμφωνα με πληροφορίες ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος ήδη έχει παρουσιάσει στην πολιτική ηγεσία τα Επιτελικά σχέδια και για την Σούδα μαζί με οικονομοτεχνική μελέτη και κατά προσέγγιση το κόστος γι’ αυτά τα έργα υποδομών.
Και ο Αρχηγός του Πολεμικού Ναυτικού, Αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης μέσα από τις συνεχείς επισκέψεις του στην Σούδα έχει δείξει την πρόθεσή να τοποθετήσει «σκοπούν», ολοένα και περισσότερα πλοία στην περιοχή ώστε η ανταπόκριση των Ενόπλων Δυνάμεων στην Μεσόγειο να είναι αμεσότατη απέναντι στις αυξανόμενες προκλήσεις που συναντά η Ελλάδα.
Ο κ. Παναγιωτόπουλος είχε πει πριν λίγα 24ωρα: «Αν η χώρα από δω και πέρα (νομίζω ότι επιβάλλεται από τη συγκυρία) θελήσει να κάνει αισθητή τη ναυτική παρουσία της στην Ανατολική Μεσόγειο, τότε όπως διαθέτει τις ευκαιρίες του Ναυστάθμου Σαλαμίνος, πρέπει να αναπτύξει ένα παρόμοιο σύστημα, έναν ουσιαστικά λειτουργικό ως προς όλα Ναύσταθμο στην Κρήτη… Ήδη στο σχεδιασμό του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας έχουν προβλεφθεί κονδύλια στο πρόγραμμα που ανακοινώσαμε ως Εξοπλιστικό. Στην ουσία είναι ένα μακροπρόθεσμο, σε βάση δεκαπενταετίας, πρόγραμμα σταδιακής αλλά ουσιαστικής αναβάθμισης των Ενόπλων Δυνάμεων, προβλέπονται και κονδύλια για την αναβάθμιση των υποδομών και το βασικό ζήτημα αναβάθμισης υποδομής στη χώρα θα αφορά σε αυτές της Σούδας, προκειμένου να μπορεί να αποτελέσει έναν πλήρως οργανωμένο και λειτουργικό Ναύσταθμο, ικανό να υποστηρίξει σε μόνιμη βάση και όχι περιστασιακά μονάδες, πλοία επιφανείας και υποβρύχια του Πολεμικού Ναυτικού… Είναι όμως μία υπόθεση η οποία θα εξελιχθεί σε βάθος χρόνου διότι αυτά τα ζητήματα δεν ρυθμίζονται από τον ένα μήνα στον άλλον. Θέλουν πολύ χρόνο έως ότου διευθετηθούν.»
Σε αυτή την προσπάθεια για ανάπτυξη του ελληνικού τμήματος του Ναυστάθμου Κρήτης, θα μπορούσαν άραγε και οι Ηνωμένες Πολιτείες να προσφέρουν χείρα βοηθείας προς την ελληνική πλευρά ώστε η σύμμαχος και οικοδεσπότης χώρα στη Σούδα να ισχυροποιήσει την παρουσία της στη Μεσόγειο, ακόμη πιο γρήγορα από το χρονοδιάγραμμα που έχει τεθεί;
Γέρνει η πλάστιγγα από τις ίσες αποστάσεις;
Το ενδιαφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών για την βάση της Σούδας είναι διαχρονικό κι αυτό φάνηκε και μέσα από την δεύτερη επίσκεψη μέσα σ’ έναν χρόνο του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο στην Ελλάδα, μια επίσκεψη που φαίνεται ότι έχει ενοχλήσει ιδιαίτερα τη γείτονα η οποία έχει σπεύσει με κάθε τρόπο να δυναμιτίσει το κλίμα πριν καν Αθήνα και Άγκυρα βρεθούν στο τραπέζι του διερευνητικού διαλόγου.
Σε αυτή την επίσκεψη και οι Ένοπλες Δυνάμεις επένδυσαν πολλά τα οποία έχουν να κάνουν με την στρατηγική συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ, μια συμφωνία ωστόσο η οποία έως τώρα έχει επικεντρωθεί μόνο στο επίπεδο διμερών ασκήσεων σε Στρατό Ξηράς, Πολεμική Αεροπορία, Πολεμικό Ναυτικό.
- Η έλευση της νεότερης ηλικιακά πλωτής βάσης Ειδικών Επιχειρήσεων του 6ου Αμερικανικού στόλου, το ελικοπτεροφόρο USS Hershel “Woody” Williams σε μόνιμη βάση στην Σούδα είναι μια έμπρακτη στήριξη της Ελλάδας η οποία αναγνωρίζεται ως ο σύμμαχος που δεν δημιουργεί προβλήματα και αποτελεί πυλώνα σταθερότητας και ισχύος στην περιοχή.
Αν αυτή η αναθεωρημένη αμυντική συνεργασία ανάμεσα στις δυο χώρες επεκταθεί και σε άλλα «λεπτά σημεία» θ’ αποδειχθεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δίνουν ψήφο απόλυτης εμπιστοσύνης στην Αθήνα και αφήνουν στην άκρη -τουλάχιστον ως ένα σημείο- τη διαχρονική πολιτική των ίσων αποστάσεων.
Η αναθεωρημένη αμυντική συνεργασία, πέραν των παραπάνω, εκείνο που έχει φέρει μέχρι τώρα στην Ελληνική επικράτεια είναι τα πολύπαθα ελικόπτερα επιθετικής αναγνώρισης Kiowa Warrior, που ακόμη δεν έχουν ενταχθεί επιχειρησιακά στην Αεροπορία Στρατού και την κυοφορούσα προμήθεια των 1.000 τεθωρακισμένων Μ1117. Απ’ εκεί κι έπειτα η λίστα των αναγκών των Ενόπλων Δυνάμεων βρίσκεται καιρό τώρα στα χέρια του Αμερικανικού Επιτελείου.
- Υλικά άκρως αναγκαία για την επαύξηση της αμυντικής ισχύος των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, όπως τα MLRS (σ.σ. για τα οποία σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές υπάρχει κινητικότητα), ανταλλακτικά για τα επιθετικά ελικόπτερα Apache( εκτός των Alpha), οι Patriot, πλοία ενδιάμεσης λύσης (Αντιτορπιλικά ή καταδρομικά), οι πύραυλοι Harpoon, για τους οποίους πολύς λόγος έγινε το τελευταίο διάστημα και πήρε θέση μάλιστα και ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα, όπλα JASM που πολλές φορές τοποθετήθηκαν στην λίστα της Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά τελικά κάπου χάθηκαν μέσα στις συζητήσεις και δεν τοποθετήθηκαν ποτέ στο Ελληνικό οπλοστάσιο.
Σίγουρα διατηρούνται οι βολικές αναλογίες που πάντοτε κρατά η Ουάσιγκτον για την περιοχή και κυρίως ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Η παρουσία Πομπέο πάντως δείχνει ότι κάτι αλλάζει και αυτό μένει να επιβεβαιωθεί και με άλλους τρόπους για την σύμμαχο και σταθερό εταίρο Ελλάδα.
